Dünyaca ünlü piyanist Fazıl Say, kelamları Ayten Memnun’a ilişkin cumhuriyetin kuruluşunun 100. yılına özel bestelediği “100. Yıl Marşı” üzerinden devam eden tartışmalara bir sefer daha karşılık verdi. Say, “Murat Bardakçı, Nagehan Alçı, Serhan Bali üzere basından isimler, hayatımın pek çok noktasında ‘kötücüllük’ ile gelmişlerdir. Bendeki izleri maalesef budur. Hayatıma dokunmalarındaki tüm gaye ‘değersizleştirmek’ oldu.” kanısını lisana getirdi. Bestelerinin “bir ağacın kısımları ve yaprakları” söyleyen Say, bu nedenle bestelerinin ortasında da benzeşmeler olabileceğini kaydetti.
“Piyano benim bedenim oldu”
Say Twitter hesabından yaptığı açıklamada, “Yaşadığım tüm ömrüm boyunca, kendimi hatırladığımdan beri, beste de yaptım, yorumcu da oldum. Piyano benim bedenim oldu. Besteler konusu şöyle ki Türk müziği ve Batı ortasındaki bizatihi oluşan köprümde, memleketimin esintisi 106 yapıtımın konusu olmuştur, binlerce dakikalık müziktir.” sözünü kullandı.
Say açıklamasına şöyle devam etti:
“Müzik benim “içimde” olduğu için böyledir. Hayatımda dışarıdan müzik almaya gereksinimim olmadı, zira ‘kendi içimden’ çıkardığım hiçbir vakit tükenmedi. Bu gezegende içimdeki müziğimle 30 yılda 3000’den fazla konserle 5 kıtada her yere gittim. Kendi memleketimde de yüzlerce yerde. Ben aydınlık bir geleceğe uzattım kalbimi. Bu ülkede en çok ileri vizyonuyla bizleri var eden Atatürk’e müteşekkirim. “Yürüyen Köşk”, “Şükran Türküsü”, “100. Yıl Marşı” benim teşekkürüm ve armağanımdır. Atatürk’e ve Atatürk Türkiye’sine. 106 yapıta gelince, pek çok şair, kent, olay anlattım müziğimle. Bir ağacın kısımları ve yaprakları üzeredir, bestekarın yapıtları. Bir ailedir, kimi yerde yapraklar da birbirine benzeri elbette. Çağrıştırıyorsa kendi ailemin içinde bakılmalı. Bu da vakte yayılır. 2023’teki “Şimşek” ile 2001”deki “Açların gözbebekleri” benzeşiyor olabilir. “Lalala” ile de 1994’te bestelediğim “Sardunya’ya Ağıt” benzeşiyor olabilir. Bu ağacın yapraklarıdır, tohumlarıdır…
“Hayatıma dokunmalarındaki tüm hedef ‘değersizleştirmek’ oldu”
Şimdi Murat Bardakçı, Nagehan Alçı, Serhan Bali üzere basından isimler, hayatımın pek çok noktasında “kötücüllük” ile gelmişlerdir. Bendeki izleri maalesef budur. Hayatıma dokunmalarındaki tüm hedef “değersizleştirmek” oldu. Ve bu hiç değişmedi yıllarca. Değişmez, bunların ortak noktası malumdur. Buna İnce trollerinin eklenmesine şaşırmıyorum. 2013’te retweet etmekten 10 yıl mahpus cezası almamdan tutun da tüm eserlerime, bestelerime, yorumlarıma kadar karşımda önümde, arkadamda, daima onların o “kötücül” hali oldu. Fısıltısı, yazısı, kini ile… Ne kadar rahatsız edici. Bunu hiç hak etmeyen bir ömürde değil mi? Bu ülke bu türlü, kaçışı yok.
“Ben müzikten vazgeçemem”
Ben müzikten vazgeçemem. “Müziksiz bir ben” yokum zira. İçimde daha çok var. He şeyimle açık oldum. Onların içinde ne olduğunu da onlar düşünsün. Ben bu topluma “Ver elini” dileğimle geldiğimde bile “ne yapsam devirsem” derdindeler. Yazık.”
