İki Dünya Ortasında Bir Sinema: Coraline ve Bâtın Dünya’dan Muhtemelen Gözünüzden Kaçan Gizli Ayrıntılar

Coraline‘ın direktörü Henry Selick’i ayrıca James ve Dev Şeftali ve Noel Gecesi Kabusu üretimlerinden da tanıyoruz. Selick, bu sinemanın üretiminde da stop-motion olması sebebiyle çok vakit ve emek harcadı.

Filmdeki birinci sahnelerden birinde Coraline ve ailesinin taşınmasına yardım eden nakliye kamyonunun üzerinde ‘Ranft Brothers’ (Ranft Kardeşler) yazıyordu. Bu sinemanın animatörleri olan Jerome ve Joe Ranft’a yapılmış bir referanstı. Burada doların üzerinde gördüğümüz yüz ise direktör Selick’in ta kendisine ait!

Coraline portaldan başka dünyaya birinci kere geçtiğinde Beldam olarak da bilinen öteki anneyle tanışıyor. Her şey harika: Başka anne yemek pişiriyor ve Coraline’a başka babasına yemeğin hazır olduğunu söylemesini söylüyor. Öteki baba ise onu bir müzik söyleyerek karşılıyor. Lakin müziğin kelamları epeyce manalı…

Coraline hakkında bir müzik uyduruyorum / O bir şeftali, o bir oyuncak bebek / O benim arkadaşım / O kendisini izleyen herkesin gözünde bir düğme üzere tatlı / O etrafı keşfederken Anne ve ben etrafı sıkıcı hale getirmeyiz / Gözlerimiz Coraline’ın üzerinde olacak

Resmen Beldam’ın tüm planını ifşa ediyor!

Coraline’ın gerçek dünyasındaki her şey, öteki annenin yarattığı dünyaya kıyasla daha sıkıcı ve cansız görünüyordu. Fakat gerçek dünyada, Beldam’ın dünyasında aslında neler olacağını gösteren bir ipucu var: Coraline’ın meskeninin oturma odasında bulunan duvar kağıdı.

Oturma odasındaki duvar kağıdı, üzerinde birtakım atak desenleri var üzere görünen nahoş mavi-gri bir renkten oluşuyor. Ayrıyeten düzgün görünen bir baskısı da yok fakat dikkatlice bakınca böcekler olduğunu görüyoruz. Bu, öteki annenin böcek dileğini temsil eder. Öbür anne hiçbir vakit yaptığı yemekleri yemez; onu yalnızca böcek yerken görüyoruz.

Coraline film müziğinin They Might Be Giants tarafından yapılması planlanıyordu ve küme sinema için birkaç müzik yaptı. Lakin Henry Selick, sinemanın gidişatını değiştirmeye karar verince işin rengi de değişti. Daha az müzikal bir sinema amaçlayarak ürkünç bir sinema yaratmak istedi. Bu yüzden yalnızca öteki babanın bâtın ileti ile dolu olan müziği kaldı.

Bu değişikliğin ardından Fransız bestekar Bruno Coulais devreye girdi ve işleri karıştırdı. Sinema müziğini dinlediğinizde güzel lakin karanlık, Fransız bir koro tarafından söyleniyormuş üzere geliyor. Fakat o denli değil: Büsbütün var olmayan bir lisan, uydurma bir müzik söylüyorlar!

Bay Bobinsky’nin Rus olduğunu sadece aksanından değil, kirli atletinin üzerine bile taktığı madalyasından da anlıyoruz. Lakin bu askeri bir muvaffakiyet ya da maraton için kazanılmış bir madalya değil:1986’daki Çernobil nükleer felaketinden sonra nükleer paklık grubuna verilen bir madalya!  

Bay Bobinsky’nin madalyasında “Temizlik Kampanyasına Katılımcı” yazıyor. Filmin yaratıcıları, Bay Bobinsky’nin soğuk havada daima dışarıda olmasından dolayı mavi renk olduğunu söylese de, uzun süre radyasyona maruz kalması da sebeplerden biri olabilir.

Henry Selick, sinemanın müziğinin uydurma oluşunu pek sevmiş olsa gerek; kelamları anlamsız olan bu şarkıyı başka anneye yemek yaptığı esnada söyletiyor!

Beldam’ın mırıldandığı müzik rastgele bir müzik değil: Sinemanın soundtrack müziği. Lakin müziğin yanlışsız dürüst kelamı olmadığı için Beldam’ı şarkıyı mırıldanırken duyuyoruz.

Detaylarda zımnî iletileri gördükçe insan sinemaya güzelce hayran kalıyor… Bu ince ayrıntılardan biri de öteki dünyadaki meskenin duvarında asılı olan üç siluet çerçevesi. Bu çocuklar Coraline’dan evvel kandırılan üç kardeşti. Beldam onları da tıpkı Coraline’ı kandırdığı üzere daha uygun bir hayat vereceği vaadinde bulundu: Fakat üç kardeş, Coraline’ın bilakis Beldam’a inandı. 😣 Üç çocuğu Coraline’ın üçüncü ziyaretine ve Beldam onu aynanın gerisine atana dek görmüyoruz. Hayaletleri Coraline’a başlarına gelen vahim kıssayı anlatıyor.

Coraline’ın taktığı bu şapkada direktörün şahsî hayatından bir alıntı. Yönetmen Henry Selick, oğlu için buna emsal bir tane şapka almış lakin oğlu şapkayı ne beğenmiş ne de takmış. O da Coraline’ın takmasına karar vermiş. 😁

Coraline öteki dünyaya birinci geçtiğinde her şey harika: Öteki anne, gerçek annenin müsaade vermediği her şeyi destekliyor ve yapmasına müsaade veriyor. Mesela o gün Coraline yağmurda bahçede oynamak istediğinde gerçek anne buna müsaade vermez. Coraline bundan şikayet ettiğinde tek bir yağmur damlası yokken gök gürler ve Beldam, Coraline’ın yağmurda çamurda oynamasını keder etmez.

Şimşek çaktığında bir anlığına Beldam’ın gerçekteki iğneden elini görürüz.

Coraline başka dünyaya uzanan tünel kapısının anahtarı sayesinde giriş çıkış yapar. Coraline gerçek anne ve babasına, öbür dünyadaki anne ve babadan bahsedince, annesi kapıyı kilitler ve anahtarı gizler. Coraline anahtarı bulur ve o esnada anahtarı yakından görürüz.

Anahtarın başı düğme biçimindedir: Zira kapı düğme gözlerin dünyasına açılır.